W 1952 r. powstały zalążki sekcji szachowej KS Włókniarz. Jej założycielem i jednocześnie pierwszym kierownikiem był p. Lorenc, a tworzyli ją tacy szachiści, jak: Tynfowicz, Emil Szerechowicz, Liszewski, czy dyrektor Zakładu – Jerzy Wasilewski. Po czterech latach czysto amatorskiej działalności nastąpiła kilkuletnia przerwa. Dopiero wiosną 1961 r. Stefan Kocik reaktywował sekcję w strukturach zakładowych i w tej postaci przetrwała ona aż do chwili obecnej, aczkolwiek w 1996 r., po rozpadzie wielosekcyjnego ZKS Stilon, utworzone zostało odrębne stowarzyszenie pod nazwą Klubu Szachowego Stilon, którego pierwszym prezesem został Janusz Gramza.
W 1962 r. drużyna zwyciężyła w klasie A okręgu poznańskiego, awansując do ligi okręgowej, a w 1964 r. znalazła się już w lidze międzywojewódzkiej. W latach 1967-69 gorzowscy szachiści walczyli nawet o wejście do I ligi, ale bez powodzenia. Najlepsze wyniki indywidualne osiągali w tym czasie Tadeusz Łubieński oraz Roman Sokołowski (ten drugi w 1965 r. zdobył tytuł mistrza Polski, a w 1968 r. tytuł wicemistrzowski w grze korespondencyjnej).
W 1970 r. PZSz utworzył II ligę, do której powołał gorzowski Stilon. W pierwszym roku startów gorzowianie uplasowali się na 5. miejscu. W następnym roku, pomimo wzmocnienia składu Józefem Gromkiem, Stilon zajął 7. lokatę i opuścił szeregi II ligi. Po rocznym pobycie w lidze wojewódzkiej powrócił do wyższej klasy rozgrywek, w której utrzymał się przez dwa kolejne sezony (w 1973 r. zajął 7., a w 1974 r. – 9. miejsce). W następnych latach gorzowianie zwyciężali w lidze wojewódzkiej (od sezonu 1976/77 gorzowskiej), jednak w eliminacjach do II ligi nie udało im się ani razu uzyskać awansu.
W 1979 r. podjęto działania zmierzające do zażegnania zarysowującego się kryzysu. Poprawiły się wyniki sportowe, do których przyczynił się pozyskany do sekcji Stilonu trener i zawodnik – Kazimierz Steczkowski. W 1981 roku zespół Stilonu awansował po raz trzeci do II ligi, w której utrzymał się jedynie przez rok, ale od 1983 r. uczestniczył w niej już przez pięć kolejnych lat.
W 1989 r., po wzmocnieniu kadrowym (Jan Przewoźnik), Stilon awansował po raz piąty do II ligi, a z kolejnym nabytkiem (Aleksandrem Czerwońskim) zajął 4. miejsce w grupie B. W następnym roku, jeszcze bardziej wzmocniony przez pozyskanie Jana Pisulińskiego, przystąpił do Drużynowych Mistrzostw Polski w Bydgoszczy. Wywalczył tam 6. miejsce w kraju, równoznaczne ze statusem I-ligowym. Rozpoczęła się wtedy znakomita passa gorzowskich szachistów, którzy w latach 1991, 1993-95 i 1997-98 zdobyli tytuły Drużynowych Mistrzów Polski, a w 1999 r. “dorzucili” jeszcze brązowy medal.
Sukcesy te wywalczyli, wraz z wyżej wymienionymi zawodnikami, nowi wybitni szachiści, zwłaszcza arcymistrzowie Michał Krasenkow, Robert Kuczyński, Iweta Radziewicz, Igor Chenkin, Tomasz Markowski, mistrzyni międzynarodowa Barbara Kaczorowska, oraz Izabela Siekańska, Andrzej Modzelan, Czesława Grochot-Pilarska i Paweł Jaracz.
Indywidualnie w latach 70-tych i 80-tych o najwyższe lokaty w regionie rywalizowali głównie Tadeusz Łubieński, Roman Sokołowski, Kazimierz Steczkowski i Wojciech Brodowski, później do głosu doszły uznane sławy z zespołu ligowego. One też najczęściej reprezentowały okręg gorzowski w mistrzostwach Polski. Największe sukcesy w MP seniorów uzyskali: Barbara Kaczorowska – I m-ce w 1993 r., Iweta Radziewicz – I w 1999 i 2000 r., Tomasz Markowski – I w 1998 i 1999 r. oraz II w 2000 r., Michał Krasenkow – II w 1997 r., i Robert Kuczyński – II w 1993 r.
Dużo uwagi poświęcali gorzowianie grze korespondencyjnej. Celował w niej Roman Sokołowski, który przez wiele lat uczestniczył w mistrzostwach Europy. Kilka razy wszedł do półfinału, a w 1986 r. zdobył brązowy medal. W tym samym czasie dobre wyniki odnosił także Józef Goldberg, a po osiedleniu się w Gorzowie – Jan Przewoźnik, który wielokrotnie z powodzeniem bronił barw Polski w meczach międzynarodowych. Sukcesy odnosili gorzowscy szachiści także w grze błyskawicznej – zarówno w klasyfikacji zespołowej (zdobywając w 1993 r. tytuł mistrzów Polski), jak i w indywidualnej – z brązowym medalem Barbary Kaczorowskiej w 1993 r. na czele.
Michał Krasenkow odniósł w 1997 r. szereg sukcesów międzynarodowych: zdobył brązowy medal w Mistrzostwach Europy, przyczynił się do zajęcia 9. miejsca przez reprezentację Polski w 11. Drużynowych Mistrzostwach Europy, a także zakwalifikował się do trzeciej rundy rozgrywek o mistrzostwo świata (przegrał w grze o wejście do półfinału) i in. Na podstawie uzyskanych wyników awansował na 26. pozycję w rankingu światowym (najwyższą w powojennej historii szachów w Polsce).
Inne sukcesy międzynarodowe szachistów Stilonu to: występ drużyny w finale Klubowego Pucharu Europy (styczeń 1999), oraz dwa tytuły Drużynowego MŚ do lat 20 zdobyte przez Iwetę Radziewicz (1999, 2000). Ponadto znakomita gorzowska szachistka wywalczyła jeszcze indywidualne Mistrzostwo Europy do lat 20 (2001). Dwoje zawodników Stilonu – Tomasz Markowski i Iweta Radziewicz brało również udział w składzie reprezentacji Polski w Olimpiadzie Szachowej w Stambule w 2000 r.
Ostatnie lata przyniosły spory regres. Kłopoty finansowe, oraz przekształcenia w ZWCh spowodowały odejście niemal wszystkich czołowych zawodników (poza Czerwońskim i Przewoźnikiem). “Nowy” zespół w 2003 r. po kilkunastu latach znakomitych występów w najwyższej klasie rozgrywkowej spadł do II ligi. Po roku powrócił do ekstraklasy, gdzie zajmował miejsca w dole tabeli (8., 7. i 9.). W 2008 roku szachiści KSz Stilon zajęli dopiero 7. lokatę w II lidze.
Niepowodzenia seniorów “nadrobili” niejako młodzi szachiści KSz Stilon, którzy w 2006 r. zdobyli tytuł Drużynowego Mistrza Polski Juniorów, a ponadto w 2007 r. medal srebrny, i w 2004 r. – brązowy.
Niekwestionowanym twórcą potęgi gorzowskich szachów i jej animatorem jest niestrudzony działacz Konrad Tołkacz.
ZKS/KSz Stilon Gorzów zdobył Drużynowe Mistrzostwo Polski w latach: 1991 (w Mikołajkach), 1993-95 (wszystkie finały w Lubniewicach), 1997 (w Krynicy), 1998 (w Lubniewicach).
Więcej o sukcesach klubu z Gorzowa Wielkopolskiego można znaleźć na stronie http://kszstilon.pl/index.php/pl/page/show/187/osiagniecia